कसैलाई अन्याय कसैलाई घात गरेको छैन मैले
फूलमाथि बसी बाटोमा काँडा छरेको छैन मैले
थाहा छैन  तिमी  फूल सोच्छौ  कि काँडा मलाई 
कसैको  सामु यो  शिर झुकाउनु परेको छैन मैले ।
 

सत्ताको कमान खुस्क्यो, खुडाको धार हाँस्यो
नेताको कमान खुस्क्यो, सत्ताको सार हाँस्यो
लाशमाथि उभिएकाले लोकलाई लाश बनाए
विधिको कमान खुस्क्यो, विणाको तार हाँस्यो ।

देशभक्तिको मिठो गीत,गाउन अब भाका बनाउँ
धनी  गरीब  समेटिने निश्पक्षको ,खाका बनाउँ 
कार्यकर्ता बन्न  छोडी,नेपाली जनता भएर अब
भ्रष्टलाई देश निकाला ,गर्ने एउटा नाका बनाउँ ।
 

सोच्दैनौं आफ्नु तिमीलाई सम्झेर रोएँ 
बोलेनन् तिम्रा बात नगर्ने तस्बिर छोएर रोएँ
गयौ टाढा फर्केर नहेरी नचिनेको झै गरी
मेटिएन माया कसैगरी आँसुले धोएर रोएँ ।

के गल्ती भयो प्रिय के  कारणले दुखायौ त्यो मन 
किन भित्रभित्रै एक्लै आफै जलेर सुकायौ त्यो मन
न जान्न सके दुख न मलम लाउनै सके तिम्रो घाउमा
छोड्यौ साथ मायाको किन हारले झुकायौ त्यो मन ।

    – दुर्गाकिरण तिवारी

फेसबुके ठुटेनेता वाद विवादमा दिन काट्छन्
उता ठूला नेताहरू भित्र भित्रै कुर्सी साट्छन्
के देलान् र के नै पाउँला भन्नेलाई गाह्रो हजुर 
पद पाउने आसले होला तिनकै तलुवा चाट्छन् ।

    – विद्या भण्डारी

भेट्न मन लाछ बरै बैरीहरूको डर
मनको कुरा खोल्नु थियो भयौ परपर
तिम्रो मुहारको पीडा पढ्छु हुन्छ गारो 
हुन मन छ माटो र ढुङ्गा झैं भर ।

    – लीला दाहाल

सडकमा वाल–वालिका धुलो खेल्दै रम्छन्
अधिकारको कुरा गर्ने तारे होटल जम्छन्
चप्पल उठाई सेल्फी खिच्ने निर्दोष यी देख्दा 
टिठ लाग्छ सरकारमा बस्नेहरू नारामा गम्छन् ।

       – अम्बिका अधिकारी

गर्भमै हत्या हुन्छ आमा धर्तिमा कसरी आउनु
आफन्तकै कुदृष्टि पर्छ आमा सुरक्षा कहाँ पाउनु
अब त मलाई जन्माउन संघर्ष नगर है आमा
आफन्तबाटै लुटिएकी मैले निसाफ कहाँ पाउनु ?

    – देवी काफ्ले

न घर घर जस्तो लाग्छ
न सहर सहर जस्तो लाग्छ
हिजो हरियाली लाग्ने सबै ठाउँ
आमा तिमी बिना बगर जस्तो लाग्छ

    – विकास कठेत समर्पण

उसैले डर जन्माउँछ मान्छे आफैले मान्छ पिर
छट्पटी हुन्छ  बिरामी पर्छ सुकेर ज्यान झिर
उसैले रच्छ झाँक्री र लागो, मसान उसकै मन
फर्केर फेरि सुल्टरी हेर बिग्रेको कता तिर ।

      – गुरुदत्त ज्ञवाली

घाँटी भरि माला थियो खै कस्ले उनेको ?
तिमीले लाएको स्वेटर मैले होइन बुनेको
जीवनसाथी रोज्ने रहर मेरो आफ्नै थियो
तिमीलाई मैले हैन हेर मेरो बाउले चुनेको ।

    – पुष्पा केसी भण्डारी

अहिले पनि ऊ बेलाको कहानी ताजै छ 
मायालु सँग गरेका मनोमानी ताजै छ 
मलाई उमेर ढल्केछ भनेर नसम्झनु है
पहाडी छाङ्गो जस्तो जवानी ताजै छ ।        

      – लक्ष्मी नेपाल

जहाँ देवता भनी ढुङ्गा नपुज्ने को होलान् 
कठै आँसु पिउदै पिडा नरूझ्ने को होलान् 
मेरै देशको  अग्लो सगरमाथालाई सोध्दैछु
बादल र जूनको नाता नबुझ्ने को होलान् ?

    – गंगा दहाल

किन बोल्दैनौ मौनताको बादल हटाउ“ कसरी 
अल्झिए आ“खैमा तिम्रो मुटुमा अटाउ“ कसरी  
बिते बर्स, महिना कैयौ दिन रात हिसाबै छैन 
तिम्रो बाटोमा भुमरी प¥यो अब फटाउ“ कसरी ?                        

            – तारा आचार्य

सोझो रूखहरू पहिला काटिन्छन् त म के गरू ?
औंकात नमिलेर नाता फाटिन्छन् त म के गरू ?
भन्छन् भन्न त गुणभन्दा धन ठूलो हैन संसारमा
तर पैसा हेरेर नै माया साटिन्छन् त म के गरू ?

    – बिकाश कठेत समर्पण

पहिचान कथा बनेको हो, अचेल टुक्काले छोयो
चसक्क हृदयमा आज किन किन मुक्काले छोयो
विचार छिरलियो भने बटुल्न गाह्रो भन्छन् गुरूहरू 
बिना अम्मलको यो नशा चिलिम् र हुक्काले छोयो ।

    – गुरूदत्त ज्ञवाली

कोपिला :
उकाली लाग्छ
सर्वत्र खुसी हुँदै सहर सदन परिचर्चा भयो
समृद्धि चुलिँदै विकासको छाली लाग्छ

– सुरेशचन्द्र घिमिरे 

कोपिला
शिक्षक पीडित भाका थियौं  
विद्यालय अनिच्छित काल बन्द गरेर 
आन्दोलनमा गाका थियौं ।

– तारा घिमिरे

प्रेम र अहिंसाबाट नै मानवताको विकास हुन्छ
प्रत्येक जीवजन्तु प्राणीमा भगवानको बास हुन्छ
एउटै मन एउटै आत्मा बाँच्ने रहर पनि उस्तै
तर पनि जीवजन्तु स्वाद कै लागि गास हुन्छ ।

    – लीला दाहाल अधिकारी

एकछाक छोड्नु मृत्युको खवर सुन्दा 
सम्बन्ध तोड्नु मृत्युको खवर सुन्दा
नझार्नु अश्रुधारा ती याँदहरू सम्झिएर 
दुख्ला मनबाटै मोड्नु मृत्युको खवर सुन्दा ।

    – विद्या भण्डारी