धान, चामल, पिठो बग्यो, बग्यो खाने थाल पनि
बेहाल भयो जिन्दगी यो, नसोध्नु के छ हाल भनि
सम्पत्तिको मेरो नाउँमा, घर  थियो जेथो गाउँमा 
त्यही घर पनि बगिरह्यो,आँखै अघि छाल बनि!

       – प्रभा पोखरेल

दिनमा हैन मात्रै प्रत्येक रातमा हुन्छु
डरलाग्दा राक्षसहरूको साथमा हुन्छु
यस्तो सपनीको फल के होला साथीहरू
हररात सपनीमा मसान घाटमा हुन्छु ।

             – लक्ष्मी नेपाल

किन रून्छे जुरेली चरी चल्ला हुर्के उडे रे  भुरूरू
रूखको डाली भाँचियो अब, छैन बास रूँदैछे धुरूरू
हाम्रो नि त्यस्तै हो चाल जुरेली चरीको सरह
बस्ने खाने ठेगानै छैन जाउँ कता दौडँदै गुरूरू

    – गुरूदत्त ज्ञवाली

कसरी जिउनु पर्छ समुद्रले बहेर सिकाउँदै छ
संयमता नै ठूलो हो भनी सहेर सिकाउँदै छ
बिलौना गर्दै हिँड्दा समस्याको हल हुँदैन भनेर
गन्तव्य भुल्नु हुन्न ! मौनतामै कहेर सिकाउँदै छ ।

     – गीताश्री शर्मा

रगतको नाता के भन्नुु करौंतीले रेटिन्छन्
आफन्तबाटै लुटिएका छोरीहरू भेटिन्छन्
आफ्नाहरू दुश्मन, न्याय, सुरक्षा छैन कतै
न्याय माग्ने फिरादहरू सरकारबाटै चेतिन्छन् ।

             – देवी काफ्ले

ती बितेका हरेक रात याद आउँछ
तिमी सँग गरेको बात याद आउँछ
विरानोमा आफुलाई एक्लो पाउँदा,
तिमीले दिएको साथ याद आउँछ ।

    – नीता गुरूंग भाटिया

घाँटी भरि माला थियो खै कस्ले उनेको ?
तिमीले लाएको स्वेटर मैले होइन बुनेको
जीवनसाथी रोज्ने रहर मेरो आफ्नै थियो
तिमीलाई मैले हैन हेर मेरो बाउले चुनेको ।

    – पुष्पा केसी भण्डारी

अहिले पनि ऊ बेलाको कहानी ताजै छ 
मायालु सँग गरेका मनोमानी ताजै छ 
मलाई उमेर ढल्केछ भनेर नसम्झनु है
पहाडी छाङ्गो जस्तो जवानी ताजै छ ।        

      – लक्ष्मी नेपाल

फेसबुके ठुटेनेता वाद विवादमा दिन काट्छन्
उता ठूला नेताहरू भित्र भित्रै कुर्सी साट्छन्
के देलान् र के नै पाउँला भन्नेलाई गाह्रो हजुर 
पद पाउने आसले होला तिनकै तलुवा चाट्छन् ।

    – विद्या भण्डारी

वेद कहाँ जन्म्यो, बाइबल, कुरान जन्मे कहाँ कहाँ

शङ्कर कहाँ जन्मे, बुद्ध, दुर्गा, राम जन्मे कहाँ कहाँ

संसारले मानेको छ आफ्नै, छैन भेदभाव दर्शनमा

सोँच वा धारणा मेरो भन्छौँ, विचार जन्मे कहाँ कहाँ

गुरुदत्त ज्ञवाली

रूखो व्यवहार टर्रो लाग्छ बडो चर्को लाग्छ
तितो बोली तुच्छ लाग्छ सार्है झर्को लाग्छ
आपसमा भावना र विचार मिल्न सकेन भने
जिन्दगी न घाटको लाग्छ न घरको लाग्छ ।

      – लक्ष्मी मुडवरी पण्डित

सम्बन्ध  होस्  त आलु र  तामाको  जस्तो होस् 
मित्रता होस्  त कृष्ण र  सुदामाको  जस्तो होस्
अरे बलेको आगो ताप्ने त यहाँ  हजारौ हुन्छन् नि 
माया अनि सदभाव होस् त आमाको जस्तो होस्

      – उषा केसी

खानेमुख ठूलो तिनैले बाउने भए
भ्रष्टाचार गर्न तिनैले पाउने भए
कसलाई जिताउने केको मरिहत्ते
देश नाङ्गेझार तिनैले बनाउने भए ।

    – इन्द्रकुमार श्रेष्ठ

धकेल्नु वीरता होइन्, दुःखीलाई समाउन सक्नुपर्छ
शहरमा मात्र होइन, गाउँमै रमाउन सक्नुपर्छ
सम्पत्तिको पोको र घमण्डको बर्को पर राखेर
सानै होस् त के भो ! इज्जत कमाउन सक्नुपर्छ

    – गीताश्री शर्मा, सिक्किम

सुरूमा भेट हुँदा निकै नै बात गर्यो उसले
मिठो कुरा गरेर दिनलाई रात गर्यो उसले
हेर्दा हेर्दै हठात् उसको चाल–ढाल बदलियों,
पहिले साथी बनेर पछी घात गर्यो उसले ।

      –  नीता गुरूङ, भारत

प्रेमरूपी बिमान चढी, भेट्न आउन मन छ
युगौं–युग अमर हुने, माया लाउन मन छ 
राखेर नै किन नहोस, बरू धितो जिन्दगीको
कसर कुनै नछोडेर,तिमीलाई पाउन मन छ ।
     
     – प्रभा पोखरेल

प्रेमका चोट यति चोटिला हुन्छन् 
सम्झियो कि आखा आफै गिला हुन्छन् 
जति भुल्न खोज्यो उति याद आउछ
शायद यादहरू एकदमै बोझिला हुन्छन् ।

 – लीला दाहाल 

जहाँ देवता भनी ढुङ्गा नपुज्ने को होलान् ?
कठै आँसु पिउदै पिडा नरूझ्ने को होलान् ?
मेरै देशको  अग्लो सगरमाथालाई सोध्दैछु
बादल र जुनको नाता नबुझ्ने को होलान् ?

प्रेम र अहिंसाबाट नै मानवताको विकास हुन्छ
प्रत्येक जीवजन्तु प्राणीमा भगवानको बास हुन्छ
एउटै मन एउटै आत्मा बाँच्ने रहर पनि उस्तै
तर पनि जीवजन्तु स्वाद कै लागि गास हुन्छ ।

भर परेर हिडेको छु राहत पाउँछु भनि

अप्ठयारोमा समाउन हात पाउँछु भनि

विस्वासमा भर परि रहे आँसु नझारेर

मन बदलेछौ कतिखेेर घात पाउँछु भनि

तिमी बिना एक पल बिताउन मुस्किल छ 
चाहेको त थिएँ टाढा हुन तर मुस्किल छ 
किन भयौ यसरी तिमीे मेरो नजिक यति
तिम्रो गल्तीमा रिसाउन अब मुस्किल छ ।