कुकर्मलाई रोक्न अब बलियो सिमाना रेखिनुपर्छ 
आफूले गरेको कर्मको फल सामुन्नेमा देखिनुपर्छ,
भुइँ मान्छे हुँ सधैँभरि, म धुलोसँगै रमाइ रहन्छु
भन्दिनँ म इतिहासमा कतै, मेरो नाम लेखिनुपर्छ।
 

कसैलाई अन्याय कसैलाई घात गरेको छैन मैले
फूलमाथि बसी बाटोमा काँडा छरेको छैन मैले
थाहा छैन  तिमी  फूल सोच्छौ  कि काँडा मलाई 
कसैको  सामु यो  शिर झुकाउनु परेको छैन मैले ।
 

सत्ताको कमान खुस्क्यो, खुडाको धार हाँस्यो
नेताको कमान खुस्क्यो, सत्ताको सार हाँस्यो
लाशमाथि उभिएकाले लोकलाई लाश बनाए
विधिको कमान खुस्क्यो, विणाको तार हाँस्यो ।

देशभक्तिको मिठो गीत,गाउन अब भाका बनाउँ
धनी  गरीब  समेटिने निश्पक्षको ,खाका बनाउँ 
कार्यकर्ता बन्न  छोडी,नेपाली जनता भएर अब
भ्रष्टलाई देश निकाला ,गर्ने एउटा नाका बनाउँ ।
 

सोच्दैनौं आफ्नु तिमीलाई सम्झेर रोएँ 
बोलेनन् तिम्रा बात नगर्ने तस्बिर छोएर रोएँ
गयौ टाढा फर्केर नहेरी नचिनेको झै गरी
मेटिएन माया कसैगरी आँसुले धोएर रोएँ ।

के गल्ती भयो प्रिय के  कारणले दुखायौ त्यो मन 
किन भित्रभित्रै एक्लै आफै जलेर सुकायौ त्यो मन
न जान्न सके दुख न मलम लाउनै सके तिम्रो घाउमा
छोड्यौ साथ मायाको किन हारले झुकायौ त्यो मन ।

    – दुर्गाकिरण तिवारी

फेसबुके ठुटेनेता वाद विवादमा दिन काट्छन्
उता ठूला नेताहरू भित्र भित्रै कुर्सी साट्छन्
के देलान् र के नै पाउँला भन्नेलाई गाह्रो हजुर 
पद पाउने आसले होला तिनकै तलुवा चाट्छन् ।

    – विद्या भण्डारी

भेट्न मन लाछ बरै बैरीहरूको डर
मनको कुरा खोल्नु थियो भयौ परपर
तिम्रो मुहारको पीडा पढ्छु हुन्छ गारो 
हुन मन छ माटो र ढुङ्गा झैं भर ।

    – लीला दाहाल

सडकमा वाल–वालिका धुलो खेल्दै रम्छन्
अधिकारको कुरा गर्ने तारे होटल जम्छन्
चप्पल उठाई सेल्फी खिच्ने निर्दोष यी देख्दा 
टिठ लाग्छ सरकारमा बस्नेहरू नारामा गम्छन् ।

       – अम्बिका अधिकारी

गर्भमै हत्या हुन्छ आमा धर्तिमा कसरी आउनु
आफन्तकै कुदृष्टि पर्छ आमा सुरक्षा कहाँ पाउनु
अब त मलाई जन्माउन संघर्ष नगर है आमा
आफन्तबाटै लुटिएकी मैले निसाफ कहाँ पाउनु ?

    – देवी काफ्ले

न घर घर जस्तो लाग्छ
न सहर सहर जस्तो लाग्छ
हिजो हरियाली लाग्ने सबै ठाउँ
आमा तिमी बिना बगर जस्तो लाग्छ

    – विकास कठेत समर्पण

उसैले डर जन्माउँछ मान्छे आफैले मान्छ पिर
छट्पटी हुन्छ  बिरामी पर्छ सुकेर ज्यान झिर
उसैले रच्छ झाँक्री र लागो, मसान उसकै मन
फर्केर फेरि सुल्टरी हेर बिग्रेको कता तिर ।

      – गुरुदत्त ज्ञवाली

घाँटी भरि माला थियो खै कस्ले उनेको ?
तिमीले लाएको स्वेटर मैले होइन बुनेको
जीवनसाथी रोज्ने रहर मेरो आफ्नै थियो
तिमीलाई मैले हैन हेर मेरो बाउले चुनेको ।

    – पुष्पा केसी भण्डारी

अहिले पनि ऊ बेलाको कहानी ताजै छ 
मायालु सँग गरेका मनोमानी ताजै छ 
मलाई उमेर ढल्केछ भनेर नसम्झनु है
पहाडी छाङ्गो जस्तो जवानी ताजै छ ।        

      – लक्ष्मी नेपाल

जहाँ देवता भनी ढुङ्गा नपुज्ने को होलान् 
कठै आँसु पिउदै पिडा नरूझ्ने को होलान् 
मेरै देशको  अग्लो सगरमाथालाई सोध्दैछु
बादल र जूनको नाता नबुझ्ने को होलान् ?

    – गंगा दहाल

किन बोल्दैनौ मौनताको बादल हटाउ“ कसरी 
अल्झिए आ“खैमा तिम्रो मुटुमा अटाउ“ कसरी  
बिते बर्स, महिना कैयौ दिन रात हिसाबै छैन 
तिम्रो बाटोमा भुमरी प¥यो अब फटाउ“ कसरी ?                        

            – तारा आचार्य

सोझो रूखहरू पहिला काटिन्छन् त म के गरू ?
औंकात नमिलेर नाता फाटिन्छन् त म के गरू ?
भन्छन् भन्न त गुणभन्दा धन ठूलो हैन संसारमा
तर पैसा हेरेर नै माया साटिन्छन् त म के गरू ?

    – बिकाश कठेत समर्पण

पहिचान कथा बनेको हो, अचेल टुक्काले छोयो
चसक्क हृदयमा आज किन किन मुक्काले छोयो
विचार छिरलियो भने बटुल्न गाह्रो भन्छन् गुरूहरू 
बिना अम्मलको यो नशा चिलिम् र हुक्काले छोयो ।

    – गुरूदत्त ज्ञवाली

कोपिला :
उकाली लाग्छ
सर्वत्र खुसी हुँदै सहर सदन परिचर्चा भयो
समृद्धि चुलिँदै विकासको छाली लाग्छ

– सुरेशचन्द्र घिमिरे 

कोपिला
शिक्षक पीडित भाका थियौं  
विद्यालय अनिच्छित काल बन्द गरेर 
आन्दोलनमा गाका थियौं ।

– तारा घिमिरे

प्रेम र अहिंसाबाट नै मानवताको विकास हुन्छ
प्रत्येक जीवजन्तु प्राणीमा भगवानको बास हुन्छ
एउटै मन एउटै आत्मा बाँच्ने रहर पनि उस्तै
तर पनि जीवजन्तु स्वाद कै लागि गास हुन्छ ।

    – लीला दाहाल अधिकारी