यस्ता आमनागरिकले सेतो सिंहदरवार होइन, सिंहदरवारले दिने न्याय देख्नुपर्छ । न्याय दिन्छौं भनेर जनादेश माँगेकाले जनादेश पाएका छन्, यसता भोका नाङ्गा जनताले एकपल्ट वाममोर्चाको सरकार पनि हेरौं, तिनले पो न्याय दिन्छन् कि भनेर मतादेश दिएका हुन् ।आफू नाङ्गै भएर, भोकै बसेर पनि कर तिरिरहेका छन्, सरकार जिन्दावाद भनिरहेका छन्, चुहिएको छानोबाट भिजेर, पुसे ठण्डीको ठिही खपेर नेपाली हुँ भनिरहेका छन् । तर नेपाल राष्ट्र,राज्यले यिनको पीडा के हो, यिनले खोजेको के हो, यिनका लागि नाना, खाना र छाना दिनुपर्छ भन्ने जिम्मेवारीवोध कहिल्यै गरेनन् । परापूर्वकालदेखि यस्तै गरेर पुर्षाहरु बितिरहेका छन्, तैपनि यिनीहरु पर्खिरहेका छन् । अव त वाममोर्चाको सरकार आउनेवाला छ, यिनका लागि सिंहदरवारले हेर्ला कि ?
शान्ति, समानता र समुन्नति : यही हो निर्वाचनका बेलामा वाममोर्चाले देखाएको सपना । केही दिनपछि वाममोर्चाको स्थिर सरकार बन्नेवाला छ, त्यो सरकारले सिंहदरवार घरघरमा पुग्छ भनेर फोटो देखाउने होइन, सिंहदरवारले दिएको शान्ति, समानता समुन्नति व्यवहारमा देखाउनुपर्छ । यिनले जब न्याय पाउनेछन्, जब यिनले नाङ्गा खुट्टा र आङभरि कपडा पाउनेछन्, भत्किएको छाना मरमत गरेर न्यानोमा बस्न र भरपेट खान पाउनेछन्, तव सिंहदरवार गाउँ गाउँमा पुग्यो भनेर मान्न सकिनेछ । उही भाषण, उही सपना र उही आँखामा छारो हाल्ने काम भयो भने वाम सरकार पनि उही कानैचिरिएको साबित हुनपुग्नेछ । कम्युनिष्टले हेर्छ बुढाबुढीलाई, तरुना तन्नेरीलाई, बालबालिकालाई भन्ने जुन सपना बााँडिएको छ, अव हिंसा रोकिएर, हडताल बन्द बन्द भएर र निर्माण र समुन्नतिको सिर्जना सुरु भएर वाममोर्चाले काम गर्ने बेला यही हो । कुनै अल्झो हुनेछैन, किनभने पूर्ण बहुमत छ । अल्झो कतै छ भने वाममोर्चाका नेतृत्वलाई घेरेका माफिया, तस्कर, कमिशनखोरहरुको अल्झो छ । यिनलाई हेरेर बृद्ध केपी ओली र प्रचण्डले आगामी सिंहदरवारको खाका कोर्न सके भने देश साँच्चै काँचुली फेर्न र नयाँ नेपालको फड्को मार्न सक्नेछ । देश जुरुक्कै उचाल्ने बेला हो यो ।
ओली र प्रचण्डजी, के यिनलाई गतिमतिलाई हेरेर योजना कोर्न र पाइला सार्न सक्नुहोला ? यसैमा वामपन्थी, हामपन्थी कि कामपन्थी देखिनेछ । राजनीतिक नैतिकताको अन्तिम परीक्षा पनि हो यो ।
